نظریه پردازان ذرات گردن‌آویز دیراک را از آن خود کردند 10 آگوست 2004 گردن‌آویز دیراک سال 2004 به جیمز بجورکن از دانشگاه استنفورد و کورتیس کالان از دانشگاه پرینستون به خاطر کارهایی که بر روی نظریه‌ی برهمکنش قوی انجام داده بودند، اهدا شد. این جایزه هر ساله از سوی مرکز بین‌المللی فیزیک نظری عبدالسلام به کسانی که تلاشهای شایانی در زمینه‌ی فیزیک نظری و ریاضیات انجام داده‌اند، اهدا می‌شود. در دهه‌ی 1960، بجورکن قانونی را فرمول بندی کرد که ژرفای پراکندگی ناکشسان را با مقیاس بندی انرژی توضیح می‌داد- تکنیکی توانا برای مطالعه‌ی ساختار درونی پروتونها، نوترونها ودیگر هادرونها. کشف "مقیاس بندی بجورکن" منجر به شناسایی ذرات نقطه-مانندی در پروتون به هنگام برخوردهای الکترون-پروتون شد که ما اکنون آنها را با نام کوارک می‌شناسیم. کوارکها درون پروتون به وسیله‌ی نیرویی قوی محدود شده اند. بجورکن در حالی که در سال 1964 با شلدون گلاسهو کار می‌کرد، بحثهایی بر روی وجود کوارک چهارمی که ما اکنون آن را با نام کوارک افسونگر می‌شناسیم، ارایه کرد . کالان همراه زنده یادکرت سیمانزیک، گروه به اصطلاح بازبهنجارش اختلالی را دوباره ابداع کردند. بازبهنجارش رویه ای ریاضی است که بی‌نهایت ها را از معادلات مدل استاندارد فیزیک ذرات حذف می‌کند. کالان این روشها را برای پراکندگی ناکشسان ژرف به کار برد و تلاش مهمی را در بنا نهادن کوانتم کرومودینامیک (QCD)، نظریه‌ی نیروی قوی، انجام داد. در سالهای اخیر او بر روی نظریه‌ی ریسمان، گرانش کوانتمی و نظریه‌ی تک قطبی های مغناطیسی کار کرده است. (CP) خوانده می‌شود نخستین بار به طور غیرمستقیم به سال 1964 در کایونها دیده شد. این مدال هر سال در زادروز پاول دیراک-8 آگوست- اهدا می‌شود و ارزش آن5000 دلار است